Sûfilere göre avâmın orucu, yemekten içmekten, cinsî muâmeleden çekinmektir. Hasâssın orucu, ağzı-dili, gözü-kulağı, eli-ayağı, aklı-fikri he türlü kötülükten arındırmaktır. Ahassü'l- havâsin orucuyla, Mutlak varlıkta yok olmak, O'nun varlığına bürünmek, O'ndan başka varlık görmemektir.
Yunus Emre:
"Oruç, namaz, gusül, hac hicaptır âşıklara
Âşık bundan münezzeh hassü'l-havâs içinde
Orucuna dayanma, namazına güvenme,
İlm-ü âmel mât olur nâz-ü niyaz içinde"
beyitleriyle bunu anlatır işte. Demek ister ki onlar, yaptıkları kullukları da görmezler; kendileri yoktur ki.
