Tarihi ve rivayetlerin sunduğu deliller ışığı altında ve olayların doğal akışıyla, Kur’an–ı Kerim’in Müslümanlar tarafından büyük önem gördüğü ve bu önem sayesinde Kur’an’a tahrifin ulaşmadığı; ümmet için kültürel, siyasi ve inanç olarak anayasa ve ümmet varlığının esas kaynağını teşkil ettiği açığa çıkmıştır. Aynı zamanda, Peygamber’in risaletlerin tarihini bilmesi ve öncesinde tahrifçilerin kitapları tahrif ettiğinin farkında olmasından dolayı Kur’an’ın Peygamber (s.a.a) zamanında kaleme alındığı açığa çıkmıştır. Peygamber (s.a.a), İslam ümmetini kuşatan şartların ve sonrasında tehdit edecek tehlikelerin farkındaydı. Bu yüzden sayıları çok olan hafızların ezberindeki Kur’an’ı kendi bilgisindeki Kur’an ile kontrol etmeden dünyayı bırakıp ahrete göçmemiş, bu konuda da büyük çaba harcamıştır, ta ki çabaları sayesinde iki kapak arasındaki Kur’an, onun zamanında toplanıncaya kadar.
