O’nun kulu kul olmaktan şikâyetçi değildir; Mecnun’un Leyla’ya tutkun olmaktan şikâyetçi olmayışı gibi…
O’nun kulu çok iyi bilir ki varlık âleminde bu kulluğun üstünde bir saltanat saadeti yoktur.
O’nun kulu olmak, O’nun kendisi olmaya en yakın mertebedir. Kul, ne kadar kul olduğunun farkında olsa, bir o kadar O’na yakın olur.
O’nun kulu sonsuzluk mülkünün adeta sahibi gibidir. O’nun dergâhında kulluğunu bilen, sultanın saltanatına adeta ortaktır.
