Yaz mevsiminin başlarıydı. Hicri Şemsi takvimle 1361 Hordad'ının üçüncü günüydü.
Iraklılar, gruplar halinde teslim oluyor, İran kuvvetleri Hürremşehir'i düşman işgalinden kurtarıyordu artık.
Seyyid Salih, şehrin Merkez Camii'ne ulaşmıştı.
Caminin yaralı duvarıyla ahşap kapısını öpüp okşadı.
Gözyaşlarını tutamamıştı.
Şehid düşen arkadaşlarını hatırladı; Cihanara, Cemşid, Ahmet, Mecid ve Behnam Muhammedi geldi gözlerinin önüne...
Gayriihtiyarî, yere baktı.
Merkez Camii'nin önünden, Irak sınırına uzanan Şelemçe yolu boyunca her taraf silah ve miğfer doluydu.
Behnam'ın gördüğü rüya gerçekleşmişti...
Irak orduları, girdiklerine bin pişman oldukları şehri zillet içinde terk ediyor, silahlarını, miğferlerini, bütün ağırlıklarını atıp kaçıyorlardı Hürremşehir'den...
