“…Hz. Ali’nin (a.s) nazarında iktidar “yırtık bir ayakkabından bile değersiz”dir. Değerli olan şey, adaletin uygulanmasıdır.
Bir zımminin ayağından halhalının zorla alındığını duyduğu zaman “bu haberi duyduğunda, insan olan biri oracıkta kahrından düşüp ölse, yeridir!” diyen bir yönetici..
O kadar sade ve “halktan biri”ydi ki; mescidden içeriye giren bir yabancı orada kimin devlet başkanı, kimin yetkili, kimin avamdan olduğunu ayırt edemezdi!
Salt “Biz Hz. Ali’nin (a.s) Şiasıyız, onun velayetine uyanlardanız” demekle Şia olunmaz. Yaşamımız onunkine benzemiyor ve onu örnek alarak yaşamıyorsak onun Şiası olduğumuzu söyleyemeyiz, söylersek yalan olur, palavra olur.
…Ekmeğine tuz, sirke veya zeytinyağını katık yaparak karnını doyuran birinden bahsediyoruz. Böyle beslenen biri Hayber kapısını söküp atıyor! Bu iki durum birbirine zıttır ve İmam Ali böyle zıtlıkların toplamıdır işte!..”
