İmam Cafer-i Sadık'a göre, Müslüman toplulukların en büyük sorunlarının başında gelen cehalettir. Bu nedenle toplumu aydınlatmak ve eğitmek için "medreseler" açtı. Buraya dil, din ve ırk farkı gözetmeksizin dünyanın her yerinden talebeler aldı. Her dönemde öğrencilerinin sayısı 4.000'e ulaştı. Medresede öğrenciler, din bilimleri yani fıkıh, tefsir, hadis-i şerif, tecvid ve Kur'an-ı Kerim dersleri alıyorlardı. Ayrıca astronomi, kimya,i cebir ve tıp bilimleri de veriliyordu. Zaten İmam Cafer-i Sadık'ın Avrupa'da tanınmasına ve şöhret kazanmasına sebep olan bu fen bilimleridir.
İmam Cafer-i Sadık, hiçbir zaman yöneticilik koltuğuna oturmayı düşünmedi. Bu yönde gelen tekliflere de asla itibar etmedi.
Aslında İmam Sadık, mezhepler üstü, bütün Müslümanların imamıdır. Çünkü onun zamanında bugünkü mezhepler yoktu ve henüz teşekkül etmemişti. Ayrıca bugünkü mezheplerin kurucularının hepsi onun öğrencilerinden sayılır. Mesela; Ebu Hanife, Enes İbn Malik, İmam Cafer-i Sadık'ın medresesinde yetişmişlerdir. İmam Şafii ve İmam Ahmed İbn Hanbel ise ilimlerini İmam Cafer-i Sadık'ın öğrencilerinden almışlardır.
