Toplumsal yaşamı zorlaştıran unsurlardan birisi de insanların birbirlerine yapmış oldukları kötülüklerdir. Bazen bu kötülükler insanlara hayatı katlanılmaz kılar. Dolayısıyla ideal bir yaşam için duyulan ihtiyaçlardan biri de başkalarına kötülük dokundurmamayı kendisine şiar edinmiş insanların çoğalmasıdır. İmam Ali (a.s) iyi mümini tarif ederken "Onların kötülükleri başkalarına dokunmaz." demiyor. Bir adım daha ilerisini söylüyor ve buyuruyor ki: "İnsanların onlardan kötülük beklentisi de yoktur. Öyle bir yaşamları vardır ki onları tanıyanlar onların yanında kendilerini tamamen emniyette hissederler." Allah biliyor bu tip insanlarla yaşamanın ne kadar huzur verici olduğunu! Kötülüğü dokunmayan komşu, kötülüğü dokunmayan eş, kötülüğü dokunmayan arkadaş, kötülüğü dokunmayan işçi, kötülüğü dokunmayan yönetici, kötülüğü dokunmayan siyasetçi ve kısacası kötülüğü dokunmayan insan hepimizin mum ışığında aradığı yitik değerlerdendir. İnsanlar bu cümleyi hayatlarında toplu olarak uygulamaya kalkarlarsa yaşadıkları toplum gülistan olur. Bugün gücü elinde bulundurduğu için başkalarına kötülük yapanlar hayatımızı ne kadar da zorlaştırıyorlar! İmam Ali'nin (a.s) idealindeki dostlar, başkalarının ondan kötülük ummadığı insanlardır.
