Artık keşfedilecek fazla bir şey kalmadığı ve kısa sürede dünyanın gizemleri üzerinden perdelerin kalkacağı zannediliyordu. Onlara göre, bilim aracı sayesinde tüm bilinmezler ortaya çıkarılacaktı…
Çok saygı duyulan o çarpıcı “bilimsellik” terimi böyle ortaya çıktı. Artık bilimsellik, hakikat ve gerçekle eş anlamda kullanılır oldu. Bilimdışılık ise, pozitivist ifadeyle, “doğru olamayan, uydurma” kavramlarını karşılıyordu. “Bilim” sihirli bir görüntüye bürünürken, “bilimsel” olmak ölümsüz bir madalyon artık. Bu madalyon, takıldığı her şeyi eleştiri ve itirazdan koruyordu.
