Siyasi hükümetler Şia’yı susturmak hatta onların kökünü kazımak için onlara Rafızîler lakabını takmıştır. Örnek olarak Sultan Mahmut Gaznevi, Horasan’ın doğusunu işgal ettiği zaman iki gurubu- Mutezile ve Şia’yı- yok etmeye koyuldu. Öyle ki onlardan bir eser kalmaması için onların ilmi eserlerini ve kitaplarını yok etti. O sürekli Ehl-i Hadis ve Kerramiye’yi güçlendirdi ve Şia ve Mutezileyi kendine düşman bildi.
Selahattin Eyyubi, Fatimiler’e îhanet ettikten sonra Şia’yı katliam etme kararı aldı ve onlardan sayısız insanı öldürdü.
Osmanlı Hükümeti döneminde, Sultan Selim zamanında bir Hanefi âlimin fetvasıyla şimdiki Türkiye’de 40.000 Şia idam edildi.
Lübnan’da Cezzar Hükümeti döneminde Cebel-i Amul hamamında Şia’nın neslini kazıma olayı gerçekleşti. Öyle ki uzun müddet ekmek fırınlarında ağaç yerine Şiaların kitapları yanıyordu.
