Evet, nice kahramanların başı, Müminlerin annesi Ayşe'nin karşısında hazan yarakları gibi döküldü. O deve ayakta olduğu ve hareket ettiği sürece, kan gölüne dönüşmüş olan o çölde, savaş devam etti. Bedenlerden ayrılan kafalar, kesilip havaya fırlayan eller, parçalanan karınlar ve inleme sesleri, devenin içler ürperten narasına karıştı. Öldürenin tekbir, öldürülenin şehadet sesleri, kılıç ve mızrakların sesinde kayboldu. Artık cesetlerden yürünemeyecek hale gelen bu ıssız çöl, kendi peygamberini dinlemeyen bir ümmeti, sonsuza dek içine çekti.
Bu acılar, yaralar ve tahribat, sadece bir günde, evet! Sadece bir günde ve sınırlı bir bölgede gerçekleşti. Ama sonrasında meydana getirdiği zarar ve tahribatı ile, birbiri ardınca geçen yıllar içinde, tüm İslam âlemini sarıp kuşattı. Kötü ve uğursuz sonuçları ise, asırları aşarak günümüze ulaştı. Müslüman kanı dökmek için, Müslümana olgu oldu. Lütfen ürpermeyin!
Sadece okuyun...
