Bu kitap, yuvasız kuşların yuvası, göçmen kuşların vatanını anlatan edebî dilde bir yakarıştır. Kısaca aşktır, gözyaşıdır, feryattır. Allah'tan başkasına kulluktan kurtuluştur. İbrahim'in İsmail'i, Hicaz'ın Hacer'i, Kerbelâ'nın kanıdır. Başı ve sonu yoktur bu kitabın. Her bölümü kendine özgü bir bölüm ve derstir.
Kısacası çıkmaz sokakların çıkışı, ilâçsız dertlerin devasıdır. Aşkı ve aşk oduyla yanan gönlün öyküsünü anlatmaktadır kendine has bir üslûbuyla... Hem de Dostu ve Sırdaşı olan Gece'yle dertleşerek... Çünkü hep gece yaşanır hayatlar, gece yapılır gözyaşı ile tövbeler, ıslatılır seccadeler, kaleme dökülür sırlar. Gece, gizemdir örtüye bürünmüş. Sırlarla dolu... Gece olunca insan, ruhu ile arasındaki dünyevî engellerden mümkün olduğu kadar sıyrılmakta ve yüreğinin sesini dinleyebilmektedir... Ve gecede ya-zılan bir başkadır, tıpkı Gece'ye yazılan bu kitap gibi...
